RNA, DNA gibi, nükleotidlere bağlıdır ve bu nükleotitler genetik materiyelin temel bileşenleridir. Bu nükleotitler, bir şeker molekülü, fosfat grupları ve dört farklı azotlu tabakadan biriyle oluşur: adenin (A), sitozin (C), guanin (G) ve urasil (U). Tabii ki, yapısal olarak DNA ile ilgili olsa da, RNA fonksiyon açısından oldukça farklıdır. RNA moleküllerinin boyutları, baz dizilerinin boyutuna, temsil ettikleri genlere ve hücre içindeki fonksiyonlarına bağlı olarak değişir. Bilimsel olarak, böyle bir ayrım, uzun ve kısa RNA zanjurlarının birbirleriyle tanımlanabilir hale getirir, bu da sentezi ve kullanımı belirler.
Tüm nükleotitler arasında, sadece biri adenin veya A olarak bilinir ve RNA moleküllerinin işlenmesi ve olgunlaşması süreçlerinde önemli bir rol oynar. RNA oluşurken, bu RNA zincirlerinin büyük bir kısmı 3' ucunda bir dizi adenin nükleotidleri kullanılarak değiştirilir. Adenin zinciri nedeniyle bu durum 'poly-A kuyruğu' olarak adlandırılır. Kuyruk uzunluğu oldukça değişken olabilir ancak, RNA türüne, hücre türüne ve o belirli hücreye özel biyolojik bağlama göre değişecektir. Poly-A kuyruğu, degradasyondan koruma gibi farklı aktivitelerden, çekirdekten sitozola dışa aktarma ve ribozomlar tarafından çeviriye kadar çeşitli işlemlerde yer alır.
Bilim adamları, RNAların istikrarlılığını, işlevlerini ve düzenlemesini anlamak için poli-A kuyruğunun uzunluk dalgalanmalarını inceler. Bu farklılıkların içinde, bazı RNAların başka bir hücresel ortam veya koşulda nasıl "davrandıklarının" bilgisi elde edilebilir. Bu bilgiyle, RNA'nın gen ifadesi üzerine nasıl etkisi olduğunu ve daha genel olarak hücrede düzenleyici ağın nasıl çalışabileceğini daha iyi anlayabiliriz.
EN
AR
HR
CS
DA
NL
FI
FR
DE
EL
IT
JA
KO
NO
PL
PT
RO
RU
ES
SV
IW
ID
LV
LT
SR
SK
SL
UK
VI
ET
HU
TH
TR
FA
AF
MS
BE
MK
UR
BN
